Positive Feedback

Throughout this recording, Iván Fischer gives us a performance that is positively luminous. In the symphony, he brings clarity to Brahms’ notoriously dense orchestration, while delivering a richness of colors that seems limitless. The detail provided by Fischer and his BFO players is immense but never fussy, the pacing and dynamics thrilling but never aggressive. The opening is powerful, but not monumental in the way of Klemperer. He maintains suppleness. And throughout the work he is able to hold the long beautiful lines without breaking, even while varying the tempo—a very impressive accomplishment. Overall, this is a performance full of personality, presented at the highest technical and interpretive level…

This performance may date from 2009, but the clear sonics achieved in Jared Sacks’ pure DSD recording make the recording sound as fresh and alive as if it had been made this past year. Even more significant is the manner and clarity with which Jared captures the orchestra as a living, breathing whole, filled with inner detail and subtle dynamic shadings. Just an excellent recording.

Rushton Paul - Source

International Record Review

Yet Fischer’s readings of the Tchaikovsky Symphonies are immense powerful and, strange to say of such familiar terrain, of the revelatory. Not surprisingly, all that is predictable about Fischer’s latest Brahms recording with The BFO is its combination of stunning excellence and originality. (…)
(…) Throughout this recording, Brahms’s orchestration, proverbially thick in the best circumstances and apt turn muddy in the worst, emerges with a patina that is positively luminous. (…)
(…) Lovers of orchestral music who grow pessimistic for the future of the art will find their faith restored by these wonderfully creative, vivid and refreshing interpretations. If further proof were required, they argue for Ivan Fischer’s place among the half-dozen most gifted and important conductor’ before the public today.

Classique Info

Une exécution pleine de romantisme, de rubato et de vigueur, où l’on retrouve tout l’esprit et toute la spontanéité de la ‘quinte royale’ des années 1950. Quel Brahms! Ivan Fischer nous offre un nouvel angle de vue très original sur la Symphonie n°1. (…)
(…) Très bien balancée et bien rendue par la prise de son, la sonorité de l’orchestre est intransigeante et ne laisse guère de place à l’hédonisme. (…)
(…) Les Variations sur un thème de Haydn s’élèvent, selon nous, à un niveau d’excellence encore supérieur. Ivan Fischer trouve, dans les Variations, un équilibre parfait, qui ménage – comme d’ailleurs dans la symphonie– une belle lisibilité et des effets de masse bien dosés. Par ailleurs, le choix des tempi, souvent vifs, et des contrastes, est d’une profondeur absolue (…)
(…) Dans l’ensemble c’est tout de même bien plus que recommandable: Ivan Fischer trouve le bon ton dans une œuvre qui, mal interprétée, tendrait vite à devenir ennuyeuse et académique. Ici la fraîcheur des coloris (les bois) et l’originalité de la direction compensent tous les menus défauts. Un disque remarquable.

De Standaard

Het Budapest Festival Orchestra en Iván Fischer behoren zonder enige twijfel tot de best mogelijke uitvoerders van het moment voor dit repertoire. De cd opent met een bewerking die Fischer zelf maakte van een van Brahms’ Hongaarse dansen. Meteen valt op hoe creatief en verfrissend dit orkest omspringt met de zo rijke en vaak dansende ritmiek van Brahms’ muziek. De kleurenrijkdom die Fischer uit zijn enthousiaste orkest weet te toveren lijkt grenzeloos.

Fanfare

her’s exceptional new Brahms First defies easy description (…)
(…) for anyone seeking an imaginative new performance, detailed yet never fussy, thrilling yet never aggressive, succulent but never slushy, this one is enthusiastically recommended.

Music Web

Warmly played and interpreted without any distortion in the tempo (…)
(…) beautifully played hornsolo, as are the flutes that follows it and the trombones in their chorale.

Klassik des Monats

Ein kurzer, wehmütiger ‘Ungarischer Tanz’, den Iván Fischer selbst orchestriert hat, soll uns ‘magyarisch’ einstimmen auf dieses erste Brahms-Album des Budapester Dirigenten. (…)
Das perfekt ausbalancierte, farbenprächtige Mehrkanal-Klangbild unterstützt in idealer Weise den Ansatz des Dirigenten.

HVT

Fantastische muziek: de klarinetpartij uit de 1e Symfonie van Brahms en het majestueuze slotdeel wordt gloedvol vertolkt door het orkest onder de bezielende leiding van Ivan Fischer.

Volkskrant

Fischer verwijdert aangekoekte gewoontes en geeft vergeten finesses een tweede kans.Wie zijn eigen orkest opricht, geniet voordelen. Met ingesleten praktijken hoeft hij niet af te rekenen. Vanaf de eerste repetitie sleutelt hij aan de klank. Frisheid en concentratie: het Budapest Festival Orchestra van Iván Fischer staat erom bekend. Componisten krijgen een dergelijke behandeling. Neem het portamento, het lui over de snaar glijden van toon naar toon. Na jarenlang misbruik gold het als smakeloos. Kom op, dacht Fischer, dat deden componisten vroeger toch niet voor niets? Hij haalt zijn gelijk in het openingsdeel van Brahms’ Eerste symfonie, waar een subtiel portamento aan de vioolmelodie net dat zetje geeft waarmee hij gaat zweven. De getokkelde bassen in deel vier vormen je reinste suspense: versnellen en vertragen, maar welke kant het opgaat, weet je nooit. Andere traktatie: de blazerskoren die staan staan afgesteld tussen beheerst opflakkeren en geheimzinnig smeulen.

NRC

“Er bromt zigeunertemperament mee”
Dirigent Ivan Fischer gelooft in de uniciteit van zijn eigen opvatting.
Hij benadert de variaties even warmklankig als de dans, maar totaal helder en met sprankelijk uitgelichte tegenstemmen. Dáár ligt ook het handelsmerk van de Brahms-klank.
En daarna de Eerste Symfonie, die beide eigenschappen verenigt: melodische breedte, helder contrapunt, kamermuziek, lenigheid en intensiteit.

Fono Forum

Die pralle Sinnlichkeit und die zielstrebige dramatische Stringenz, mit der Fischer hier das immense emotionale Potential der Musik freilegt und in einer wunderbaren dunklen Farbenpracht zum glühen bringt (…)
(…) Das perfekt ausbalancierte, farbenprächtige Mehrkanalklangbild unterstützt in idealer Weise den Ansatz des Dirigenten.

The Times

one of Brahms’s Hungarian dances, arranged by Fischer for strings, a hesitating, melancholy delight; then the Brahms Variations on a Theme by Haydn, sparkling and strong.
(…) The fruits of this arrangement can be enjoyed only by playing the disc uninterrupted. Fischer’s rather schoolmasters plan is to reveal the influences and stepping stones that led to the master work: Hungarian folk music, plus classical poise allied to contrapuntal strength. But the CD never feels like homework. These Budapest players have Hungarian folk music in their blood, and their national inflections of phrasing, tempo and string fingering make the symphony quiver with new life. (…)
(…) All this plus the usual finesse of tone and colour expected from this orchestra and conductor. Nobody can top the natural sympathy and understanding shown in this outstanding performance.

Luister 10

Het is wel duidelijk dat Ivan Fischer en zijn orkest hier uitstijgen boven het gros van de Brahms-uitvoeringen die we kennen. Waarschijnlijk kan alleen een langdurige samenwerking tussen dirigent en orkest een dergelijk resultaat opleveren, met talloze subtiliteiten en klank en rite, gedacht in grote lijnen en volmaakt qua instrumentale balans.

The Guardian

Ever the radical, he effectively refashions each work from scratch. The Haydn variations have a grace and lightness of touch we don’t often hear in them. The first, meanwhile, is monumental in every sense of the word: a huge, noble assertion of the inherent dignity of human experience and creative endeavour that leaves you feeling enriched and exalted.

Opus Klassiek

Fischer maakt met zijn gepassioneerde uitvoering dit vierde deel met z’n geweldige slotapotheose tot een belevenis. Deze uitvoering laat een nieuw, helder licht schijnen op dit bekende werk en is zonder meer een aanrader. Ook de andere werken op deze cd krijgen een voortreffelijke uitvoering. De Haydn-variaties krijgen elk hun eigen karakter en ook hier valt het hoge niveau van musiceren door Fischer en zijn orkest op. De Hongaarse dans, door Fischer voor strijkorkest bewerkt, komt lieflijk, zacht gespeeld voorbij zweven.
De superaudio-opname, doorzichtig en helder, geeft alle dynamische en ritmische nuances perfect weer.

De Morgen

Fischer profileert zich als de interessantste Mahlerdirigent van het ogenblik: met een buitengewoon transparante orkestklank, tempo-overgangen zoals je ze nog nooit hebt gehoord en solisten (uit zijn eigen orkest) die in deze kwaliteit niet eens in de orkesten met de grootste traditie te vinden zijn (…)